Beloftes

zie niet om
als morgen straten
weer rood kleuren
van uiteen gespatte beloftes

waar een laatste
vlammetje het vuur
nog smeulend houdt
stikkend in eigen rook

van de laatste wens
nadat de mens het
gebeuren langs zich heen
laat gaan de troep blijft staan

ja toen het knalde en
de drank echt warmde
het vuur laaide en loeide
van wellust en begeerte

ja toen was jij de man
maar nu het donker wordt
en ieder huiswaarts keert
word jij echt bang

voor deuren die weer
in zwijgen open gaan ondanks
dat ieder voor het nieuwe
jaar zijn beloftes heeft gedaan


wil melker
31/12/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl

© Copyright wil melker