Kangaroeën

Nog niet eerder had ik van Kangaroeën gehoord.
Vond het wel leuk na uitleg van het woord.

Met je blote lijf je geborgenheid voelen groeien.
Niet alleen het kind maar ook de ouders bloeien.

De afstand tot je gevoelens delen tot in het kleinst.
Je hersenen knarsen en malen als je het overpeinst.

De warmte die ontstaat diep van binnen langs je ruggengraat.
Onverstaanbare woordjes, het maakt niet uit als je maar praat.

De uitwisseling van onverstoorbare liefde voor jou en je kind.
dit is de enigste mooie rijkdom die je op deze aarde vind.

Het vertrouwen in het mogen zijn word opgebouwd steen voor steen.
Het bouwwerk groeit gestaag, want zo als zij word er geen een.

© Copyright Wil Minten

Ingezonden door

Wil Minten

Geplaatst op

08-12-2017

Over dit gedicht

De yoga vriendin van mijn vrouw vertelde ons in 1999 over de geboorte van haar dochtertje in het ziekenhuis waar dit werd toe gepast en werd vernoemd als kangaroeën

Tags

Baby