Mijn constante strijd

Een tornado van gevoelens
op mijn pad elke dag
Ee orkaan vol met woede
verduisterd mijn lach
Van vreugde naar angst
van angst naar agressie
Wat blijft er het langst?
wanneer komt er progressie
De zon schijnt ook
toch nog wel regelmatig
Er is vreugde e genot
maar wat is nou de basis?
Voordat het te laat is
het niks meer waard is
Laat ik me niet kennen
blijf ik maar denken
dat de vreugde de baas is
De storm die komt
ik weet niet dat ik er niet naast zit
Dus ik blijf maar rennen
tot de dag komt
dat ik kan versnellen
En de storm dan voor blijf
Ik blijf positief
en neem de tijd
Oberserveer en ik schrijf
Over het leven vol moeilijkheden
een constante strijd

© Copyright willeke wouters