Eenzaamheid

Weet je nog die mooie tijd?
Dat wij niks wisten van eenzaamheid.
We hadden alleen elkaar,
En waren onvermoeibaar.
Er was niks anders te zien,
De liefde van ons was bovendien
Het beste wat ons kon overkomen,
Maar we hadden het moeten zien aankomen;
Het werd teveel,
Onze liefde werd optioneel.


Eenzaamheid
Het kent geen tijd
Nooit iemand om je heen
Geen vrolijkheid.
Willen dat er iemand bij je is,
Wakker worden zonder gemis.
Een reden hebben om op te staan,
De dag doorkomen zonder een traan...

© Copyright sophie de Kok

Ingezonden door

sophie de Kok

Geplaatst op

20-02-2009

Over dit gedicht

iedereen maakt het wel eens mee:'(

Tags

Optioneel Vermoeibaar Vrolijkheid