Nengre meisje

Meisje van twaalf.
Onschuld in een versleten jurkje.
Jou haar, slodderig geknipt en pluizig.
Een kind nog, duidelijk op weg naar volwassenheid.

Rustig op een bankje in een cantina.
Tv op een groot scherm, genietend, een kinderfilm.
Tussen drinkende en lallende mannen, stiekem.
Uit armoede ben jij hier, weg van de ellende thuis.

Wilde ergens gaan zitten, een biertje drinken.
Iemand riep, nengre meisje, laat blanco daar zitten.
Een zweepslag trof mij, nengre meisje, meisje van twaalf.
Het recht om jou zo te roepen, de vernedering, omdat jouw huid zwart is?

Een stralende lach, witte tanden, ogen die naar mij keken.
Zit op jou plekje, sprakeloos, in gedachten bij jou.
Schaamte voor de woorden van een ander, mijn hart brak.
Meisje van twaalf, nengre, het zijn woorden maar zij doen ook pijn.

Respect begint altijd bij jou zelf, respectloze woorden tonen wie jij in werkelijkheid bent.

Brasil Fortaleza 2017
Bakra

© Copyright Bakra