De laatste halmen

nog ben ik
niet verdronken
in de donkere tonen van
de muziek om me heen

het duistere galmen
maakte me alleen
braken bijna de laatste
halmen van mijn oogst

ik had mezelf een
bloementuin beloofd
waarin ik uit hoge tonen de
mooiste melodieën liet komen

die in warme wind
jeugd en passie dansten
met elkaar sjansten in de
meest briljante akkoorden

maar het subtiele
gaat helaas snel ter ziele
in globaliserend volksgeweld
waarin onze cultuur niet meer telt


wil melker
01/01/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl

© Copyright wil melker