nieuwjaarsbrief

Er was eens een heel gelukkig menneke, met een hartje van goud.
Jaar in jaar uit, laat hij aan zijn lievelingsmensen zien, hoeveel hij van ze houdt.

In de herfst, als de blaadjes van de bomen vallen
Raapt hij ze op om erin te spelen met zen alle.

In de winter, als het regent en sneeuwt
Zorgt hij dat iedereen plezier heeft en het uitschreeuwt

In de lente komen de bloesems aan de bomen,
En vervult het menneke iedereen zijn dromen.

In de zomer schijnt de zon en is het heet
Maar toch pakt hij zijn lievelingsmensen nog eens stevig beet.

Met Nieuwjaar is het toch iets anders.
Terwijl de rest grappen maakt over Hollanders,
Pakt hij iedereen 1 voor 1 bij de hand,
En neemt ze vervolgens mee naar de rand.
En om te laten zien hoeveel hij van ze houdt,
Zegt dan het menneke met het hart van goud:

“ Je hebt me niets gevraagd,
Maar ik wil je toch iets geven.
Ook in het nieuwe jaar,
Een plekje in mijn leven.
Zet nu een stapje hier,
En een stapje daar,
Zo stappen wij samen in het nieuwe jaar”

Einde.

© Copyright Femke Meurs