De houthakker

Het hout draagt de bomen
met de takken diep gegaffeld
sijpelt het suikerzoete water
naar de gitzwarte verankering,
daar rust de hakker.

Het hout schraagt de takken
met zijn bladeren hoog geheven
dringt het zonovergoten licht
naar het merg van de wortels,
daar rust de hakker.

Het hout kraakt de slagen
onder het stalen blad verheven
klieft het bouwwerk wonden
in het geringde verleden,
daar rustte de hakker.

Guido van Geel

© Copyright guido

Ingezonden door

guido

Geplaatst op

25-12-2016

Over dit gedicht

'Ik ben van hout', zei de wandelstok en sloeg wild om zich heen.

Tags

Citaat Guidovangeel Lucebert