Winteroffensief

In de muiskleurige vaalheid van een bidprentje
hangen bevroren tijdsdruppels
als ijspegels onder takken en arduinsteen,
de tristesse in verbijstering verstard.

Hemelpluis heeft het herkenbare ontvormd,
alsof na een poedersuikeroorlog
de wereld herschapen werd
tot een collectie vreemdsoortige meringues.

Het winteroffensief
hanteert de stilte als voorkeurstaal,
verdringt de fluisteradem
als een onverwacht opgedoken gijzelnemer.

Kromvingerig heeft het seizoen met witte boord
de warmhartige voorjaarsadem
manend in haar bedding teruggefloten.

Maar vrees niet,
ergens tussen de pylonen van het bevroren spookleger
grijnst in appelgroen reeds het mombakkes van de lente.

© Copyright Christophe Mailleux