wegdromen

Wegdromen.

Over de velden ruist de zuidenwind,
Het strijkt langs mijn gezicht en verteld verhalen,
Vaak hoor ik dan het lachen van een kind,
Die hoort over liefde in vele talen,,
De bladeren van de peppel ritselen zacht,
Ik sluit mijn ogen, gedachten dwalen naar het verleden,
Dan droom ik weg, heel onverwacht,
Soms wil ik dat die droom terug komt in het heden,
Maar niks is in het leven, zoals verwacht.

Edo Staal

© Copyright edo staal