Zwart - wit voorstelling
We zijn nooit asfalt geweest
we zijn tekeningen geplakt op muren
toeschouwers kijken ons bijzonder aan
misschien zijn we bijzonder
al willen we liever absurditeit.
We hebben mekaar nooit aangekeken
oogballen hebben we
die we nooit doen draaien
er viel weinig te zien
alleen maar toeschouwers
met gekleurd kledij dat niet eens
bij mekaar paste.
Al hebben we elkander nooit bewonderd
door de manier hoe mensen naar ons kijken
weet ik dat jij kunst bent
en ik kunst voor jou.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
12-10-2016
Over dit gedicht
Was het maar dat de kans op ziekte nul is en dat de kunst ons beschermt