WOUTER VERSTEGEN DIE HOUDT ZO VAN REGEN

WOUTER VERSTEGEN DIE HOUDT ZO VAN REGEN

Wouter Verstegen die houdt zo van regen
Die bloedhete zon, daar kan hij niet tegen
Hij zegt: "O, die nare, vervelende zon!
'k Wou dat ik hem laten verdwijnen kon!"

Dus, als de zon schijnt, blijft Wouter in huis
En kruipt in de kelder, zo stil als een muis
Zo af en toe kijkt hij dan even naar buiten
En kijkt heel voorzichtig, bedroefd door de ruiten

En is er alleen maar blauwe lucht
Dan hoor je zijn diepbedroefd gezucht

Maar bij donkere wolken en grijze luchten
Dan hoor je Woutertje niet meer zuchten!

Dan maakt hij een koprol op zijn bed
Gewoon maar louter van de pret!
En kletst de regen dan tegen de ruiten
Gaat Woutertje zonder zijn jas naar buiten!

Dan springt hij in 't rond, zo zonder jas
Dan springt hij zomaar in een plas!
Al regent het dan ook pijpestelen
Dan kan dat Woutertje echt niets schelen!

Dan kijken de mensen door hun ruiten
Naar Woutertje in de regen buiten
Dan zeggen ze allemaal: "Wouter Verstegen
Is helemaal stapeldol op regen!"

© Copyright Hans Erkamp