Zelfdoding....verdriet & pijn

Mijn leven, een leven dat ik niet wil lijden. Een leven vol verdriet en pijn. Depressief & angst, twee woorden die het samenvatten. Mijn gedachten gaan telkens naar de vraag: "waarom leef ik nog?!" Wanneer ik bezig ben komt de vraag: "als ik dit doe, zal ik dan dood gaan?" Alle kleine factoren helpen hierbij. De momenten dat iemand voor de grap zegt dat hij weet waar een mes ligt, en ik daarop serieus antwoord geef: "als je wilt, doe dan" Zij denken dat je een grap maakt, maar diep vanbinnen...

Bijna dagelijks malen gedachten door mijn hoofd. Ik heb verschillende vormen van zelfdoding meegemaakt. In 2012 mijn oom, hij was vermist, maar toen er een afscheidsbrief gevonden was, werd alles duidelijk... 2015, mijn vader hing zichzelf op, ik heb hem met 112 aan de lijn losgemaakt, hij leeft nog. Dit heeft mij in een depressie gebracht en sinds dien heb ik een posttraumatische stressstoornis.

Ik zie naast mijn vriendin geen redenen meer om te leven. Zij houdt mij net sterk genoeg om te blijven vechten. Ik ben in behandeling bij een psycholoog en op school heb ik hulp. Werken kan ik niet meer 100% maar toch doe ik dit, met maar 1 reden...hopen op een mooie toekomst met mijn vriendin. Ik hou ontzettend veel van haar.

© Copyright Suzanne