Op de lengte van de nachten

We waren op zich niet slecht.
Jij speelde elke avond poker
met je rug naar me toe
je keek om naar me als je beker leeg was
ik vroeg me af elke keer als ik de keuken
binnenstapte
of ik complexe observaties had
dat ik zag hoe je vrienden zagen
dat je altijd speelde met je linkerhand.

We waren niet rampzalig
omdat ik altijd al klaarstond
met mijn ronde ogen gericht naar je
ik wist dat je op dit moment
dat ogenblik je slok nam
zodat je in actie vloog.

Ik sloot mezelf uit
omdat ik op je linkerhand vertrouwde
omdat ik wist dat je zou winnen
de wereld voor mij
en lachend naar me toe zou kijken
met je rug naar je vrienden.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

25-07-2016

Over dit gedicht

Ben ik het nog, die jij bij zoveel lichten bij het kaartspel houdt?

Tags

Liefde Spelen