Niet zeuren maar poetsen

08-06-2000

Niet zeuren maar poetsen

Het verleden slijt nooit
Eén leven berooid
De ander aan een dun zijden draadje
De dood kwam uit een dooie hoek
Was naar jullie op zoek
Met één klap en weg was je maatje


Haar toekomst in duigen
Je vriendin moest voor de dood buigen
Jij had een engel op je schouder en veel geluk
Je lichaam, bijna alles stuk


Jij bent voor de dood weg gekropen
Alles op zijn tijd
Kan je ooit nog weer lopen?


Leven van uur tot uur
Het slopen van een ogenschijnlijk ondoordringbare muur
Uren werden dagen
Kan je ooit nog praten?
Want ik wil je nog zoveel vragen


Gelukkig, je was aan 't vechten voor je leven
Je liet de eerste zes dagen magere Hein beven
De donkere tunnel werd alsmaar meer verlicht
Er kwam beter zicht


Je knokte voor iedere meter
Je wilskracht ontembaar
Het ging allengs beter
Je zei het ziekenhuis in Frankrijk na twee weken vaarwel
Een kleine stap, op weg naar herstel


De vlucht van Genéve naar huis
Maar nog lang niet thuis
Het Diaconessen ziekenhuis werd je volgende plek
Een andere omgeving, een nieuwe stek


Je speelde je eigen wedstrijd onderweg naar een climax
Nimmer over je tax. "Ida tot haar max"
Je kreeg langzaamaan weer voeten aan de grond
Jouw motto vierde hoogtij
Morgenstond heeft goud in de mond


Je wist ook andere mensen te inspireren
Met jouw manier van revalideren
Lopen moest je op nieuw leren
Maar fysiotherapie was jouw tweede natuur
Het bed werd verlaten op den duur


De rolstoel werd je metgezel
Voor jou geen hel
Je had je draai al snel gevonden
Voordat ik 't wist stonden
Wij na vier maanden weer buiten
Ik wou het zingen van de daken en schrijven op de ruiten


Jij had de dood verslagen
In al zijn lagen


Nieuwe toekomst in het vooruitzicht
Er gloorde weer een sprankje licht
Thuis, verder revalideren
De kansen waren aan 't keren


Kan je ooit nog weer aan 't werk?
Jij had geen twijfels, geestelijk en lichamelijk beresterk
Binnen een jaar stond je weer op eigen benen
Geen tijd om te wenen


Jij bent van niet zeuren maar poetsen
Zo kom je vooruit, wist jij je zelf te toetsen
Het leven is veel te mooi om te plukken
Samen gaat 't ons lukken


Kan je ooit nog kinderen baren?
Na, de pijn van heftige jaren
Renee en Tobias zijn het exponent
Dat wilskracht geen grenzen kent


Voor jou, voor mij
Voor ons


Voor altijd
Zij aan zij

© Copyright Billy Schuhmann