achter mijn lach

Niemand ziet wat is verscholen
Achter deze glimlach
Ondanks dat het moeilijk is te blijven faken
Tot het einde van de dag

Want kom ik weer thuis
Ben ik dan eindelijk alleen
Gaat mijn masker af
En verdwijnt deze lach weer meteen

Soms ziet iemand het verdriet in mijn ogen
Of misschien wil ik het wel te graag geloven
Want het moment op zijn einde
Doet mijn hoop als een nachtkaars uitdoven

Dus ik heb mij er bij neergelegd
Ook mijn volgende lach is niet echt
Maar ik ben er al gewend aan geraakt
Een masker op te zetten als ik ben ontwaakt

© Copyright L.Heuvelman