Van het komen en het gaan

In de nacht roept de oude vogel
het sein van de dood tot leven
overal stokt de stille adem
als antwoord op de verklaarde jacht

Zij die zullen betalen weten
weten hun laatste uur te baten
als allen wachten op hun schreeuw
de bevrijding op de geklaarde nacht

Weer heerst de vergetelheid
en iedereen wikt zijn wezen
alsof de dood en het leven
de dag en de nacht vermaken

Op een nacht is de oude vogel
dis voor de kevers en de torren
toch overal stokt de stille adem
als zekerheid voor wat altijd wacht

Guido van Geel

© Copyright guido

Ingezonden door

guido

Geplaatst op

18-04-2016

Over dit gedicht

‘Er verandert toch niets’, zei de pontbaas en keek weer naar de overkant.

Tags

Guidovangeel Levenscyclus Schönberg