Van het komen en het gaan
In de nacht roept de oude vogel
het sein van de dood tot leven
overal stokt de stille adem
als antwoord op de verklaarde jacht
Zij die zullen betalen weten
weten hun laatste uur te baten
als allen wachten op hun schreeuw
de bevrijding op de geklaarde nacht
Weer heerst de vergetelheid
en iedereen wikt zijn wezen
alsof de dood en het leven
de dag en de nacht vermaken
Op een nacht is de oude vogel
dis voor de kevers en de torren
toch overal stokt de stille adem
als zekerheid voor wat altijd wacht
Guido van Geel
© Copyright guido
Ingezonden door
guido
Geplaatst op
18-04-2016
Over dit gedicht
‘Er verandert toch niets’, zei de pontbaas en keek weer naar de overkant.