Papieren bootje
Een papieren bootje
Ligt daar in de zee
Met een zacht briesje
Voert de wind hem mee
Een speelgoedsoldaatje
Als enige bemanningslid
Op een gevouwen bootje
Van een A4tje zo helder wit
Stuurloos vervolgd hij zijn tocht
Naar een plaats nog onbekend
Daarover heeft hij geen controle
Hij weet zelfs niet welk continent
Dus wacht hij geduldig af
En laat zich langzaam leiden
Leiden door moeder natuur
Om zijn bestemming te bereiken
© Copyright Laska119
Ingezonden door
Laska119
Geplaatst op
26-03-2016
Over dit gedicht
Over het leven.