Leegheid

Al die jaren heb ik wel geleefd,
Maar ik heb helemaal niets fijns beleefd.
In mijn binnenste onthulde zich dat nare gevoel,
Ik durf te wedden dat je niet weet wat ik bedoel.

Nog steeds kijk ik het lege duister in,
Zoals altijd, wachtend op een nieuw begin.
Ik probeer in het nieuwe begin te geloven,
Maar ik weet al zeker: het duister kan mij niets beloven.

Ik lig in de kamer, vermoeid en gewond
Terwijl er niemand bij me stond.
Ik weet dus niet wat liefde is,
Omdat ik het niet ken, je hebt het niet mis.

Jarenlang wist niemand iets van mijn bestaan,
Nu weet ik het zeker: ik wil hier vandaan.
Eindelijk sluit ik voor altijd mijn ogen,
En verdwijn langzaam, niet wetend dat ik ooit had bewogen.

© Copyright ~ Joanne ~