Tussen leven en dood

De ziekte verkankert je gezonde cellen
De paria vreet aan je
Raakt in je lichaam verankerd
Aangetast, weldra begint het aftellen
Er valt weinig meer te genieten
Je laat 't leven los, je laat 't schieten



Het is wachten op de dood
Zo als een teerling geworpen in je schoot
Als een ongewenste vreemdeling
Zoekt de dood toenadering
Je takelt verder af



Een blakende zon
Een sprankje levenslicht
Het doet je niets meer
De geestelijke mineur en fysieke pijn,
doen zo zeer
Keer op keer



Hoe graag je 't ook wil
Het leven is koud en kil
Het is een onbegonnen strijd
De wilskracht raak je kwijt
De dood ligt om de hoek
Vrijwel een gesloten boek



Nog één eindeloos hoofdstuk wil je schrijven



Het begint met Ik hou zielsveel van jou



Ik heb je nog zoveel te vertellen
ik wil nog zo graag bij jou blijven

© Copyright Billy Schuhmann

Ingezonden door

Billy Schuhmann

Geplaatst op

01-03-2016

Over dit gedicht

Dit gedicht heeft betrekking op de dunne scheidslijn tussen leven en dood. Dit gedicht heb ik vanuit mijn eigen referentiekader geschreven.

Tags

Dood Kanker Leven