Een dag als anders

Een dag als anders, normaal, zo gewoon.
Laat ik ze zien, terwijl ik droom.
Ver in mijn gedachten, ver van hier.
Vol emoties, maar inmiddels met meer plezier.

Laat ik echter op deze, voor mij speciale dag,
De nodige tranen, die ik verberg achter mijn lach.
Mijn lach die me doet denken aan jouw blik waar ik zoveel van hou,
Je sprankelende ogen en de woorden; ik hou van jou.
Je achtervolgd mij elke dag, ieder moment,
Geen enkele seconde dat je uit mijn gedachten bent.

Hoe hard ik vecht, hoe hard ik het ook probeer.
Je komt telkens terug, steeds een beetje meer.
Ik wil verder, als toen, voor die speciale dag.
Zelfde plek, zelfde tijd, de eerste keer dat ik jou zag.

Het moment van verandering, blijvend, echt voorgoed.
Leven met de gedachte wat ik missen moet.
Jij hebt mij laten ervaren wat genieten, waardering, liefde is.
Ik ben niet alleen mijn soulmate kwijt, zijn ook juist die emoties die ik mis.

Elke dag tegen beter weten in, vecht ik steeds weer voor mij leven.
Als een klokje die tikt, nog een hele tijd, of misschien nog maar even.
Stel me neutraal in, leef van dag tot dag en staar me blind.
Dromend dat ik ooit nog weer iets van dit alles terug vindt.

Tot die tijd zal ik helaas moeten leren leven,
zonder deze emoties te ontvangen of te kunnen geven.
Zal ik moeten zoeken naar het juiste pad,
Ik wil omhoog, ik wil uit het zwarte gat...

Wil ik weer kunnen genieten van alles wat wel in mijn leven is,
Zonder elke dag weer op te staan met het verdriet en het gemis.

© Copyright JBTW

Ingezonden door

JBTW

Geplaatst op

06-02-2016

Over dit gedicht

Omdat ik je nog elke dag, elk uur, minuut, elke seconde mis

Tags

Emotie Leeg Liefde Verlies