Ooit zal de zon schijnen
een glimlach.
Je straalt van buiten.
Maar van binnen,
zijn er tranen,
tranen van verdriet.
je innerlijk huilt,
van al die teleurstellingen,
van al dat tegenslagen.
je laat niks merken,
je laat niemand wat vragen.
je probeert jezelf te laten stralen,
maar soms gaat dat niet alleen.
anderen kunnen die zon voor je halen.
een zon vol geluk, je merkt het meteen.
© Copyright Vincent Hogendoorn
Ingezonden door
Vincent Hogendoorn
Geplaatst op
08-02-2009
Over dit gedicht
Je hebt weleens vrienden, die het niet zien zitten, doen vrolijk, maar in de werkelijkheid voelen zij zich enorm beroerd door bepaalde omstandigheden.