De tuin van herinneringen
De herinneringen staan vast
in de bodem van het hart.
Net als bloemen die geplant werden
door de geliefde medemensen
die bij momenten van samenzijn
zuiver water goten
om de bloemen
kleurrijker, vruchtbaarder
en levendiger maken.
Misschien zijn de herinneringen
wel verwelkte bloemen
waarvan de afgevallen rozenblaadjes
stromen in tranige beken.
Elke bloem heeft een andere geur
een ander vrucht
een ander verleden.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
20-12-2015
Over dit gedicht
Gepubliceerd in Gedichtenbundel VtbKultuur Holsbeek 2016