Vijf voor twaalf
Vijf voor twaalf, er is iets op til
Ingekrompen ozonlaag en straks veel gegil
Jagend gat dat alsmaar breder wordt
Fijngemalen deeltjes, het leven ingekort
Echo’s schreeuwen naar een definitieve stop
Niemand kijkt om, van de regen in de drop
Tijd tikt weg, iedereen blijft blind
Woorden verdwijnen, in de woeste wind
Immense filter is aan het verdwijnen
Norse bevingen, de kansen verkleinen
Tochtgaten, creatie van een giftige stof
Iedereen schuldig, velen doen alsof
Geloven in onze kansen, de aarde verluchten
Trek mee de alarmbel en begin niet te vluchten
Weg met dat egoïsme, adem de natuur
Eer wat nog rest, een nieuw zelfbestuur
Elke seconde is belangrijk, dit laatste uur
© Copyright Dicht bij de Stoof
Ingezonden door
Dicht bij de Stoof
Geplaatst op
11-12-2015
Over dit gedicht
Klimaattop in Parijs