Verloren woorden

Ik kijk in de spiegel
Vol zelfverzekerdheid
Ik spreek de woorden uit
De woorden die niet te horen zijn
In mijn hoofd zo duidelijk en luid

"Jij en ik zijn niet meer één"
Jij bent de taal die ik nog kan lezen
Maar niet de taal die ik vloeiend spreek
Ik kan geen woord meer uitbrengen
Vrezend dat ik mezelf breek

Jij bent de spiegel nu
Ik sta voor jou met ondoordringbare lippen
De woorden voor altijd opgeborgen
De stilte zal echter wegglippen

- Carpósa

© Copyright Carpósa