Een vluchteling



Ook ik ben vluchteling
dag en nacht ben ik buiten.
Zonder een dak boven mijn hoofd.
Zonder eten zonder drinken zonder me fatsoenlijk te kunnen wassen.
Steeds de zelfde kleding aan die niet gewassen word.
Niets lijkt erop op een goede toekomst.
Bedelend naar mensen probeer ik geld brood en drinken
te bemachtigen vaak hebben ze geen oog voor mij.
Met deze vluchteling heb ik een aantal dagen contact gehad.
Ze kreeg van mij flesjes shampoo en zeepjes.
Elke keer gaf ze mij waardering met een lief gebaar en een handkusje.
Dat maakte ons op dat moment saampjes heel bij.
Deze vluchteling kwam ik tegen met mijn vakantie in Bodrum.
Wat mij wel raakte ik die alles heb wat me hartje begeert.
Zij leeft in onzekerheid voor de toekomst en velen met haar.
De wereld zit raar in elkaar dat is ongelofelijk,
maar dat is zeker waar!
Op een dag moest ik weer huiswaarts dat deed mij veel pijn.
Nu kan ik dagelijks even niet meer bij haar een bezoekje brengen.
Nu zal zij waarschijnlijk denken, waar is die meneer gebleven, die me dagelijks
wat kwam brengen!

© Copyright djdick

Ingezonden door

djdick

Geplaatst op

16-10-2015

Over dit gedicht

Over de toekomst van een vluchteling

Tags

Saampjes