Volle Lege Straat

De volle lege straat

Het plein en de bossen, allemaal zo bekend
Vervullen me van onbegrip
Niemand die er nog wat van kent
De straten en de stegen
Zo leeg als een uitgelopen fles
Die toch zo vol zijn
Maar niemand die je kent
De mensen komen, de mensen gaan
Maar niemand die je kent
Mensen kopen ,mensen handelen
Mensen lopen ,mensen wandelen
Maar niemand die je kent
En toch zijn ze zo groot op dat wereldwijde web
Verweven met elkaar
Maar niemand die hen kent
Verweven als een ouwe bol garen
Of liever als een web
Door toedoen van dit rare internet
Niemand die het begrijpt
Maar iedereen die het doet
Verweven met elkaar
Een like hier , een comment daar
Mensen die daar toch zo alomtegenwoordig zijn
Maar eigenlijk wegkwijnen
Het net is zo druk , de straten zijn vol
De Mensen lopen ,mensen wandelen
Mensen kopen ,mensen handelen
E niemand , ja niemand die ze kent
Jij ziet de straat levendig en bruisend
Ik zie ze doods een stuipend
In die laatste poging tegen het net
Verliest die klank het tegen het web
In die volle lege straat

© Copyright Elian Bogaert

Ingezonden door

Elian Bogaert

Geplaatst op

23-09-2015

Over dit gedicht

dit is van mij voor de wereld

Tags

Eenzaam Internet Liefde Straat Verdriet Winkels