De dood door het raam
Ik zag je door het glanzend raam
mijn dood.
Je lach was mild.
Kom maar binnen
breek het glas
laat de engelen van vandaag
de scherven bloedend wegvegen.
Pak mijn hand vast, moedige dood
en neem me met je mee
naar je gelukzalige oord.
Blaas mijn ziel weg en
sluit mijn ogen.
Mijn dood, spring bij me naar binnen
als een gave of verbeeldde ik
me dat ik je zag en ontmoette?
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
23-09-2015
Over dit gedicht
Zoals verwelkte bladeren bloed spatten op onze voeten, zo is het leven een lach om de lippen van de dood