DE DICHTER EN DE CRITICUS

DE DICHTER EN DE CRITICUS

De dichter en de criticus
Die zaten met z'n twee
Heel knus en heel genoeglijk
In 'n donkerbruin café

De criticus zei: " Op mijn woord
Je loopt echt eeuwen achter
Je bent in mijn optiek beslist
Een poëzieverkrachter!"

"Dat rijmen is toch uit de tijd
Dat staat in alle kranten
Je moet beslist eens aan de gang
Met Poésie Parlante!"

"Ach," sprak de dichter toen bezwaard
" Is 't heus, moet dat nou echt?
Het rijmen zit in mijn natuur
'k Ben er zo aan gehecht!"

" En los daarvan moet je daarnaast
De inhoud van je verzen"
Vervolgde toen de criticus
"Hoognodig ook verversen!"

"Want dat gedoe van maneschijn
En honderdduizend zuchten
Kan een persoon uit deze tijd
Echt niet meer zien of luchten!"

"Ach jee," zo sprak de dichter toen
"Zou dat nou echt zo wezen
Dus Romantiek dat is geweest
Begin ik nu te vrezen?"

"Oh, ja," sprak toen de criticus
"Die tijd die is voorbij
Kijk om je heen en stop met die
Struisvogeldichterij!"

De dichter zuchtte nog een keer,
Dronk van zijn jonge klare
En zat daarna terneergedrukt
Wat voor zich uit te staren

Toen viel zijn licht vertroebeld oog
Plots op een jongedame
Die in een hoek gezeten was
Toen zij er binnenkwamen

De dichter sprak: "Juffrouw kunt u
Wanneer u wilt, heel even
In ons poëtische debat
Uw eigen oordeel geven?"

"Want om in deze woordenstrijd
Het juiste te beslissen
Kunnen wij een neutraal persoon
Eigenlijk niet goed missen"

Het meisje luisterde daarna
Naar wat er werd gezegd
Door de partijen over wat
Er goed was en wat slecht

Helaas een oordeel kwam er niet
Ze zei: "De stemmen staken
Ik wil daarom iets voorstellen
Om toch een keus te maken"

"Ik wil een kus van jullie twee
En daarna zal je horen
Wie er per slot in dit debat
Tot winnaar is verkoren"

Ze kreeg een kus van alle twee
Toen kwam de uitspraak dus
Ze zei: "De winnaar is bekend:
't is de RomantiKus!

De dichter zei: "ik stap eens op!"
En nam het meisje mee.
"Ik kies toch voor de Romantiek
Dat is plezier voor twee!"

© Copyright Hans Erkamp