dat ene woord

dat ene woord

ik zal altijd blijven zoeken
naar dat ene woord
dat nog nooit geschreven is
muziek leert mij
hoe onvolmaakt ik ben
de stenen vingers van de beelden
wijzen mij na
geboren vluchtig
zwellend en uitbarstend
in stortende lente van schepping
leven daarna verstillend
om weg te sterven in ijlheid
alles ijdelheid
tevergeefs
ik spaarde slechts
de mooiste woorden
en zocht tevergeefs
naar dat ene
dat ene woord
dat nog nooit geschreven is
toch weet ik zeker
dat het bestaat
ergens in de ruimte en andere tijd
in mijn groeiende hoofd
met onbekende letters
zingend met
nog nooit gehoorde klanken
massaal
met allesomvattende betekenissen
ruisend van licht
als klaterend water
zuchtend
bevruchtend
alles barend
schenkend
wenkend te komen
zien horen voelen proeven
trekvogels definitief thuis
als mozes
met één blik kunnen overzien
openbaring van bron middel en doel
opening van het laatste restje rede
ik kan niet schrijven hoe het heet
maar ik zal blijven zoeken
naar dat ene woord
dat nog nooit geschreven is

© Copyright Istvan Koning