Het paradijselijke van ooit

nog weet ik de erupties
het gloeiend stromende venijn
de vulkaan in mij dacht even
machtiger dan de wereld te zijn

onverwacht tot uitbarsting gekomen
in het groene landschap van mijn dromen
waar zon en vruchtbaarheid weer
het paradijselijke van ooit hadden bereikt

ik voelde mij de schepper van elementen
zonder te denken aan de mensen om me heen
zag de confrontatie van generaties leven
met rode lava in lagen hete as en steen

nooit laat ik meer de spanning groeien
tot een furieus fataal moment
ongebroken ben ik bijna uitgedoofd
maar leef nog vurig in iedere kloof


wil melker
07/07/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl

© Copyright wil melker