Mijn diagnose

Opgeven is geen optie, dat zeggen ze altijd. Maar ik weet nu niet anders. Ben even mijn levenspad kwijt. Ik ben mislukt voor mijn gevoel, evenals mijn levensdoel. Mijn diagnose doet me soms pijn. Soms zet het me aan het denken, het voelt namelijk alsof ik er niet mag zijn.

Mijn diagnose is voor altijd,
mijn diagnose, ik raak hem nooit, nooit kwijt.