Grind

Het breekt me
telkens weer
als ik denken moet hoe
mezelf te vinden
in de eenzaamheid
der nachten.

Het breekt me
telkens weer
als ik denken moet hoe
de lippen zich weerklanken
zonder stem
of herkenbaar echo.

Het breekt me
telkens weer
als ik denken moet
hoe de omstandigheden
zich verplaatsen in de uren.

Het breekt me
telkens weer
als ik denken moet
dat ik wacht op niets
en dat het niets
in mijn ellendige
dromen bestaat.

Het breekt me
telkens weer
als ik denken moet
hoe de liefde zich
vastklemt aan
onbewezen feiten.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

17-06-2015

Over dit gedicht

Ik zal tenslotte zelf, alleen in mijn nacht gaan zoeken, zoeken en zoeken zoals een hand rondtast in het duister van een kamer om een gedoofde kaars te vinden

Tags

Hart