sporen grafiet

een blad in de wind
oorspronkelijk teder wit
wordt zorgvuldig geborgen

waarop het leven krult
letters tot woorden rijgt
soms iets te hard streept

tot over sommigen altijd te vroeg
de gum ongezien strijkt
en hij beetje bij beetje uitwist

met vastberaden halen
laat hij willekeurig letters
en flarden van zinnen over

tot enkel de indrukken
van de verdwenen sporen grafiet
verraden dat er ooit leven geweest is

© Copyright Zomaar iemand

Ingezonden door

Zomaar iemand

Geplaatst op

13-06-2015

Over dit gedicht

Helaas vrees ik dat hij niet bij het onderwerp van mijn bundel past (zie profielpagina), maar desondanks blijven commentaren welkom

Tags

Dementie Leven Tijd Vergeten Ziekte