sporen grafiet
een blad in de wind
oorspronkelijk teder wit
wordt zorgvuldig geborgen
waarop het leven krult
letters tot woorden rijgt
soms iets te hard streept
tot over sommigen altijd te vroeg
de gum ongezien strijkt
en hij beetje bij beetje uitwist
met vastberaden halen
laat hij willekeurig letters
en flarden van zinnen over
tot enkel de indrukken
van de verdwenen sporen grafiet
verraden dat er ooit leven geweest is
© Copyright Zomaar iemand
Ingezonden door
Zomaar iemand
Geplaatst op
13-06-2015
Over dit gedicht
Helaas vrees ik dat hij niet bij het onderwerp van mijn bundel past (zie profielpagina), maar desondanks blijven commentaren welkom