Oorlogskind

Oorlogskind


Een beetje eten en wat water

Een veilig plekje voor de nacht

Een matras om op te slapen

Want dat ligt zo lekker zacht,


Veel fijner dan die stenen

Die prikken in je rug

Veel fijner dan die kuilen

In het pad onder de brug,


Wat liefde voor het slapen

Een kusje op je wang

Een knuffeltje van mama

Dan ben je niet zo bang,


Voor sommige zijn dit

Hoe gek het ook mag klinken

De allergrootste wensen

Hun leven zal nooit blinken,


Want voor een kindje van net vier

Is dit realiteit

Je hele leven in het teken

Van een nutteloze strijd


En als de enige van wie je houd

Je moeder en heldin

Voor je neus wordt doodgeschoten

Heeft ook het leven weinig zin.



Een kindje van net vier

Huilend op een steen

Zijn moeder doodgeschoten

Helemaal alleen.

© Copyright felix

Ingezonden door

felix

Geplaatst op

10-05-2015

Over dit gedicht

Dit gedicht is hoe een kind in de oorlog leeft.

Tags

Dood Eten Mama Oorlog Slapen