13 jaar

Verbaasd kijk ik in je plotseling op ooghoogte
jongensachtige groene ogen
Je met sproeten bedekte wangen
hebben nog steeds de kuiltjes als je lacht
Alles wat men zegt is ongelogen
Hoe kan het toch,
dat ik dat nu pas zie
Je lego is verruild voor vrienden en zelfstandigheid
Als antwoord op mijn vragen
laat je grote delen achterwege
Je wil niet meer alles aan mij kwijt
en het is goed zoals het gaat
gewoon zoals het hoort

Je steeds meer vrouwelijke schoonheid verblindt
in sprankelende verschijning
Je groei, zo herkenbaar, van toen, van zelf
je eigen woorden, zoals jij vindt
vormen hun weg in doen en laten
zonder mij, op eigen wijze
Als we dan
in momenten dierbaar samen praten
in vertrouwen delen
Gewoon, omdat dat altijd kan
en nodig is
ben ik zo blij
Verwonderd ben ik
Morgen precies 13 jaar
van begin tot nu, in klein naar groot
In elk ogenblik
In elke dag
die nog komen mag

© Copyright Verwijderde gebruiker