MIJN CREATIVITEIT

Waarom ontnam men mij mijn creativiteit?
Alsof ze moest verdwijnen in alle anonimiteit.
Beslist en afgedwongen in alle sereniteit.
Zo ben ik ze verloren en kwijnt ze doelloos weg in totaliteit.
Al met geluk ben ik nog geen volledige naamloze entiteit.
Dan zou ik me pas troosteloos dompelen in pertotaliteit.
Vergeef me mijn woordkeuze, het is enkel mijn inventiviteit,
die een explosie van expressie doet scheppen in activiteit.


Creativiteit zou men toch beter stimuleren,
in plaats zich er totaal van af te keren.
Ook kan je deze vindingrijkheid optimaliseren en archieveren,
en niet als een verboden vrucht camoufleren.
Ze uit jaloezie in een verdwijntruc jongleren.
Zeker niet uit afgunst met elkaar gaan duelleren.
De toestand gaat dan helemaal escaleren,
en mijn verbeelding dient niet om te rebelleren.


Hoe kan ik dan toch mijn creativiteit ontwikkelen,
zonder naamloos te zijn en hard te moeten bikkelen,
Hoe dan toch de anderen met mijn verbeeldingskracht prikkelen.
Achteraan wil ik zeker niet blijven pikkelen.
‘k Zou niet willen dat ze me hoeven te pamperen of te wikkelen.
Dit brainstormen bezorgt me misschien wel een gouden ezel; ’t is te hopen zeker geen nikkelen.
Zodoende kan ik nu mijn creatieve fantasie afwikkelen,
en heel gewoon mijn bord, artistiek verder leeg smikkelen.

Ervin Linhart 6-01-2013

© Copyright ERVIN's BREAD