Het huis van je ziel

Kleed je helemaal uit.
Wees niet dubieus of bedeesd.
Stel jezelf louter bloot
net een naaktvogel
of een ander beest.

Ga dan onder de douche staan.
Laat het flets water maar stromen
laat het water haar weg op gaan
naar beken en oude bomen.

Het zweet sijpelt van je lichaam af
startend van jouw geurige oksels
en stoppend aan je tenen.
Het zweet loopt in snelle draf
op zoek naar jouw lente tulpen
en jouw harde stenen.

Het heet water condenseert
van je lichaam.
Warm en wel gezwind.
Slaak jij van het ondoenlijk water
heimelijk als een klein
klein kind.

Was je lichaam heel traag
tot je helemaal gekneed
en soepel bent
zodat je tot volkomen rust komt
de geurige liefde en tederheid kent.

Spoel de zeep van je klein lichaam af
doe je ogen traag toe
zodat je zwijmelt en vergeet
je bent loom
en helemaal moe.

Doem de geuren van
muskus en amber op.
Jouw witte ziel neemt de geuren waar
jouw hart roffelt binnenin.
Geest
ziel
hart
Sterk verbonden met elkaar.

Het moment wanneer je de kim
te voorschijn ziet.
Niet beseft wat met je lichaam wel schort.
Dat je schielijk uit de douche wil stappen
omdat je een weelderig
beminde mens wel wordt...

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

06-04-2015

Over dit gedicht

We moeten de moed hebben om te wedden op onze ideeën, om berekende risico's te nemen en te handelen. Het dagelijks leven vereist moed voor een effectief leven en om gelukkig te zijn

Tags

Douche