Opkomst en ondergang

Uit: ‘Het absurdistisch universum’.

De ideeën als nooit geboren fantomen
zweven door een weids gedachtegoed
op zoek naar een flakkerend grottenrijk
om zich aan elkaar te kunnen tonen

terwijl de onderwereld zijn bergen stuwt
cirkelen de vale gieren door de kloven
ten einde een kadaver zijn fossiel te laten
als het werkvolk eens graaft tot op het bot

in een dorre uitgehuilde ruïnevlakte
grijpen de silhouetten in de bruine lucht
waar een kakkerlak zijn erfenis bekijkt
getekend op de schaduw van de brokkelmuur

Guido van Geel

© Copyright guido

Ingezonden door

guido

Geplaatst op

10-03-2015

Over dit gedicht

'Het zal mij een zorg zijn', zei de filosoof en had beter gezwegen.

Tags

Guidovangeel Plato Verval Voorspoed