Strand

Op een koude zondagmorgen,
liep ik door het natte zand.
En zag vele grote vogels,
op een hoopje bij het strand.

Ze krijste in de branding,
ze pikte om zich heen.
Er was er eentje die ik volgde,
hij was moederziel alleen.

Was ik maar die witte vogel,
dan ging ik pijlsnel naar omhoog.
Ik zou uren blijven zoeken,
naar de mooiste regenboog.

Maar helaas ben ik geen vogel,
en sta met beide benen op de grond,
Ben een mens die als zo velen,
op het strand een schelpje vond.

© Copyright Betty Veerman