Een wens

Graag zou ik nog willen geloven...
in Sinterklaas Kapoentje,
En dat ik lief zou zijn beloven....
met een zoentje,
Het lijkt me heerlijk om dat nog eens te doen....
Hoef niet zo nodig iets lekkers in mijn schoen...
Ook niet zo nodig te zingen...dat is tóch geen gehoor.
Maar een wens te mogen doen...dáár ga ik voor!!!!

Een wens dat ik aan mijn geliefde mensen om me heen kan vertellen,
Dat ik hun allen wel kan stellen,
Hun tegemoet komen in hun willen....
Als die wensen maar niet te veel van elkaar verschillen.

De één wil...een kamertje erbij, voor haar "hobby", en ziet dat helemaal zitten,
De ander wil het liefst elke avond de hort op...voor haarzelf zorgen, al is ze nét 13, en als ze haar zin niet krijgt gaat zitten vitten
Dan hebben we nummer drie..die wil, zo laat hij blijken...
Vroeg of later zich met mij als echtgenoot verrijken.
Dan hebben we ook nog nummertje 4 en 5....die huizen dan wel niet hier,
Maar zijn er zo nu en dan en zoeken dan hier hun vertier....
Zo'n groot huis heb ik niet....en ook niet zoveel tijd,
Niet zoveel als ik voor hun zou willen, tot mijn spijt,
En daarom zou ik willen wensen....
Van ons allemaal wat meer respect voor waarde en normen,
En dat we een gezellig gezinnetje gaan vormen,
Niet alleen te denken aan ons eigen wel en wee....
Maar te leven zoals gegeven...en je doet het er maar mee...

Laat me nog één maal geloven in de Sint,
Die ik nog na al die jaren geweldig vind,
Om dat je aan hem je verlangens op een briefje kan geven,
En komen die niet uit..gewoon zonder schuldgevoelens verder gaat met leven.

© Copyright Gerda Horstman

Ingezonden door

Gerda Horstman

Geplaatst op

31-01-2009

Tags

Geloven Schuldgevoel Wens