Roze
Het krioelde in mijn gedachten
waar ze mij naar toe brachtten
naar hartstochten
liefdeswegen
lichte paden
roze autosnelwegen.
Zag je in de licht zweven
met mijn naam op jouw hart gekleven
had het mij een warm gevoel gegeven
mooiste dagen van mijn leven.
Wou samen met je vliegen
naar sprookjesland
waar ze mekaar niet bedriegen
niet praten, zeveren, liegen
samen met jou in bed wiegen.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
29-01-2015
Over dit gedicht
Het paradijs is geen nostalgie, noch veeleer, een beloning. Het is een recht