Haat, eenzaam, verdriet

Elke dag maar weer.
Verblind door haat en pijn. Ik liet het toe hoe ze me als vuil behandelen en ik liet het toe om gekwetst te worden. Uiteindelijk bleef ik eenzaam achter. Helemaal gevuld met haat en verdriet. Sta ik aan de kant toe te kijken.
Hoe ze me uit zitten lachen, wijzen en geroddeld. En thuis altijd een zwarte eendje. Elke dag opgesloten in mij eigen kamer tot dat ik in slaap val. Helemaal opgepropt met allerlei gevoelens.
Of dat ooit over gaat? Dat betwijfel ik.
Ik leef nu van dag tot dag met hoop dat er alles weer goed komt.

© Copyright Verwijderde gebruiker