Genesis, geschiedenis en profetie

Genesis. (Geschiedenis, aanzeggingen en profetieën)

Eerste geschrift van Gods woord,
Waaruit wij kunnen leren,
Te leven zo het hoort,
Om God de Heer te eren.

Je vertelt ons van ’t ontstaan,
Van aarde, zee en hemelen.
Hoe van dát moment voortaan
De aarde van leven zal wemelen.

Je verhaalt ons van de vrede,
In dat schoon geschapen Paradijs
En hoe wij, zonder rede,
Zondigden tegen Gods hoge eis.

Je liet ons weten dat we zijn verdreven.
Ver weg van de Hof van Eden,
Maar zijn niet buiten Gods liefde gebleven
Zolang we des satans macht bestreden.

Je leerde ons woorden van vergeving
En hoop op Messias’ komst.
In Noach beschreef je overleving,
Na God de mens straft om z’n domst.

In Abraham werd Gods volk geboren,
Na lange beproevingstijd.
Zo wilde Hij ons laten horen;
“Ik zal u gedenken, alle ongeloof tenspijt.

In het offer van Isaac, Abrahams Zoon.
Verwees je naar de Zoon van God,
Die ten offer werd geleid onder hoon
En beheerste zo des mensens lot.

In het verbond met Zijn vriend Abraham,
Bewees God nogmaals Zijn woord,
Toen Hij, in de slaap, tot Abraham kwam,
Deed Zijn gelofte als een vuur dat gloort.

In Jacob profeteerde je Israëls levensloop,
Dat na zoveel jaren zwerven,
In de woestijn, zonder uitzicht of hoop,
Toch ’t beloofde land mocht erven.

Ook nu zwerft Israel van rijk tot rijk,
Tot ze eens de vrede zullen vinden,
In Zijn heerlijk Koninkrijk,
Samen met al Gods vrinden

Jozef wees je aan,
Als voorbode van de Messias,
Die na de dood is opgestaan,
En zo, Koning en Redder was.

Door Jacob kregen elf stammen een zegen,
In Efraïm en Manasse, Jozefs zonen,
Kruisen alle wereldwegen,
Zodat alle volken in Zijn Koninkrijk mogen wonen.

© Copyright Verwijderde gebruiker