Het raadsel van de sokken
Wat mij altijd versteld doet staan
Is de eenzaamheid van sokken
Samen zijn ze in de was gegaan
En niet veel later is er 1 vertrokken.
Wekenlang wacht er eentje in de mand
Tot de ander weer tevoorschijn komt
Te vroeg doe je die ene van de hand
Waarna je die andere toch weer vond.
Ja sokken hebben een bijzonder leven
Het is een raadsel elke keer
Ze zijn samen maar voor heel even
En daarna lange tijd alleen, alweer.
We gaan het weer proberen
Nu met dit leuke paar
Totdat de 1 hem weer gaat smeren
En je weer moet wachten tot kerst volgend jaar.
© Copyright Keti
Ingezonden door
Keti
Geplaatst op
19-12-2014
Over dit gedicht
Voor mijn stiefdochter, die nieuwe sokken kreeg voor de kerst