Een winteravond

Zij zagen van het huis de verte
de warmte die daar scheen
in de avond die alsmaar viel
in het licht dat om hen verdween

Het huis stond koud in de nacht
toen zij klopten aan de deur
een streep sijpelde door de luiken
een stem schrok, sprak zacht

Open deed de jonge vader
maanden hen stil te komen
want zij sliepen de moeder en het kind
er was vrede, de tijd alleen kwam nader.

Guido van Geel

© Copyright guido

Ingezonden door

guido

Geplaatst op

10-12-2014

Over dit gedicht

'Het kan vriezen en het kan dooien', zei de sneeuwman en bleef op de piste.

Tags

Guidovangeel Wolgangborchert