Een winteravond
Zij zagen van het huis de verte
de warmte die daar scheen
in de avond die alsmaar viel
in het licht dat om hen verdween
Het huis stond koud in de nacht
toen zij klopten aan de deur
een streep sijpelde door de luiken
een stem schrok, sprak zacht
Open deed de jonge vader
maanden hen stil te komen
want zij sliepen de moeder en het kind
er was vrede, de tijd alleen kwam nader.
Guido van Geel
© Copyright guido
Ingezonden door
guido
Geplaatst op
10-12-2014
Over dit gedicht
'Het kan vriezen en het kan dooien', zei de sneeuwman en bleef op de piste.