Het doolhof
Ik zoek in dit doolhof die ik het mijne noem
op wegen en in plaatsen die ik nooit nog zag
hier zo alleen en dwalend voel ik mij nu bang
en kijk soms achterom, de weg waarvan ik kwam
moest die verdwijnen werd ik zo gek als iet
ik heb dit eenzaam pad gekozen voor wat ik verloor
mijn jeugd, zwoele kussen en al mijn onschuld
voor wat ik altijd zocht en nooit maar vond,
ik zou sterk zijn als ik maar wist waar ik van kwam
en waar ik heen zal gaan, ik zou niet vrezen
de uitkomst is bepaald en voor ons allemaal gelijk
want eens geboren gaat iedereen op deze weg
misschien op een andere vloed of vreemdere getijden
maar uiteindelijk waar wij ook van weglopen,
waar wij ook verblijven, de dood wacht op het einde.
© Rudi J.P. Lejaeghere
01/12/2014
© Copyright Rudi Lejaeghere
Ingezonden door
Rudi Lejaeghere
Geplaatst op
01-12-2014
Over dit gedicht
geschreven na het kijken van de film 'The Maze Runner'. Nadenkend over het leven en de weg die we gaan.