genieten van het uitzicht
oud op sloffen met een veel te wijde broek
dromerig staren in de natuurblauwe verte
leunend op het witte stenen muurtje op de hoek
mijmeren van vervlogen dagen en verdwenen sterkte
ooit voer hijzelf op die blauwe zee
zijn boot sturend naar rijke visgronden
begeleidden de witte wolken hem mee
was hij vrij en ongebonden
een gevuld leven vol goede en kwade momenten
dat is waar hij nu aan denkt
de vele rijkgevulde evenementen
en de tijd die het leven hem nog schenkt
elke seconde soepeert zijn leven
zijn muizenissen vergeten het genot
geen plaats om mooie dingen aan te kleven
hij denkt teveel aan zijn ongekende lot
hij staat middenin schoonheid
grootheid van een wonderlijke natuur
hij ziet het niet of is het doofheid
aan die witgeschilderde muur
© Copyright fets
Ingezonden door
fets
Geplaatst op
12-11-2014