Keerpunt

Ik zal de bloemen van de stelen zingen
de sterren uit de hemel laten vallen
je dagelijks komeetje zijn

jij die de morgen de moeite maakt
met je vriendelijk woord
nog in je kamerjas
en de slaap in je ogen

weggevaagd

is dat simpel geluk
de wilde roos op de vensterbank
het verwelken, de kleur gedood

het is de wijn uit de kelk
het bloed dat ik drink
Zijn lichaam dat ik eet

hoe kan Hij je vergeten
je was de zon
die voor iedereen opgaat
de liefde in je woorden
al zei je het nooit

het is een regelrechte zonde.

© Rudi J.P. Lejaeghere
26/09/2014

© Copyright Rudi Lejaeghere

Ingezonden door

Rudi Lejaeghere

Geplaatst op

08-11-2014

Over dit gedicht

Fictieve poëtische reflectie op verloren liefde...

Tags

Bloemen Sterren Verwelken Zonde